Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

1 Σεπτεμβρίου 2008

Στο Ελλαδιστάν ο Στάλιν ζει ακόμα

Τελικά αυτοί εκεί μέσα είναι στην κοσμάρα τους και ονειρεύονται ακόμα μαζικές διώξεις και εκτοπίσεις των όποιων αντιφρονούντων. Το ΚΚΕ στο ένα άκρον άωτον της βλακείας και το ΛΑΟΣ στο άλλο άκρον άωτον της αηδίας. Δηλαδή στο μοναδικό που διαφωνεί ο κόκκινος φασίστας με τον μαύρο φασίστα είναι στο: ποιός, ποιός, ποιός, θα φαγωθεί; οε οεεε οεε οοεε

Το «Κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό», όπως είναι το τίτλος του, το οποίο έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», διακινήθηκε αυστηρά σε εσωκομματικό πλαίσιο, αριθμεί 50 σελίδες και είναι αποτέλεσμα μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας συζητήσεων και μελέτης στο εσωτερικό του ΚΚΕ σε συνεργασία και με άλλα κομμουνιστικά κόμματα. Το 1995 διεξήχθη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για να διαμορφωθούν οι αρχικές εκτιμήσεις και τα πρώτα συμπεράσματα από την έρευνα για τα «αίτια της αντεπανάστασης», όπως ερμηνεύεται η πτώση των καθεστώτων. Ηταν ακόμη «ζεστά» τα γεγονότα της κρίσιμης τριετίας 1989-1991, τα οποία κορυφώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1991 με την υποστολή της σημαίας της ΕΣΣΔ από την κορυφή του Κρεμλίνου. Εκτοτε το θέμα της επεξεργασίας της εμπειρίας από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση σε μια σειρά από χώρες εκκρεμούσε, ώσπου ο Περισσός αποφάσισε να ξεκινήσει σταδιακά την όλη διαδικασία. Επειτα από πολλές συζητήσεις και συναντήσεις με άλλα «αδελφά» κόμματα, τον Μάιο του 2007 ετέθη στα καθοδηγητικά όργανα του ΚΚΕ ένα κείμενο, το οποίο εγκρίθηκε ως βάση για την περαιτέρω επεξεργασία και ακολούθως πήρε τη σημερινή μορφή.

....Επιπλέον, το ΚΚΕ αναπροσαρμόζει τις θεωρητικές προσεγγίσεις και αναλύσεις του σχετικά με το σοσιαλιστικό εγχείρημα του 20ού αιώνα, κάνοντας μια σαφή οριοθέτηση στην εξέλιξη της όλης διαδικασίας. Για το ΚΚΕ, λοιπόν, η συνεπής πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σταματά στον Ιωσήφ Στάλιν και από εκεί και πέρα σημειώνεται η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» με τον Νικίτα Χρουστσόφ, η οποία συνεχίζεται με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και κορυφώνεται με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

...Για τον Λέοντα Τρότσκι (σ.σ.: επιφανής επαναστάτης μπολσεβίκος και θεωρητικός του μαρξισμού, ο οποίος μετά τον θάνατο του Λένιν το 1924 ήλθε σε σύγκρουση με τον Στάλιν και εξορίστηκε από τη Σοβιετική Ρωσία, για να δολοφονηθεί το 1940 στο Μεξικό) επισημαίνεται ότι «θεωρούσε αδύνατη την επικράτηση του σοσιαλισμού στη Ρωσία, την οποία εξαρτούσε αποκλειστικά από τη νίκη της επανάστασης σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης» και ότι «με την πλευρά των τροτσκιστών συντάχθηκε και η λεγόμενη "νέα αντιπολίτευση" με επικεφαλής τους Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ» (σ.σ.: στελέχη της μπολσεβικικής φρουράς που συντάχθηκαν με τον Τρότσκι και ακολούθως εξοντώθηκαν ως «συνωμότες» και «πράκτορες»). «Η αντιπαράθεση με τις απόψεις του Τρότσκι απασχόλησαν μια σειρά συνέδρια του ΚΚ μπολσεβίκων της ΕΣΣΔ. Ολα τα συνέδρια απέρριψαν αυτές τις θέσεις και τελικά οι Τρότσκι, Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ και οι οπαδοί τους διαγράφηκαν από το ΚΚ», αρκείται να επισημάνει ο Περισσός.

Οσον αφορά τον Μπουχάριν, ένα από τα θύματα επίσης του Στάλιν και από τους θεωρούμενους τότε κορυφαίους θεωρητικούς οικονομολόγους της μπολσεβικικής φρουράς, αναφέρεται στο κείμενο ότι η τάση που εκπροσωπούσε στην ηγεσία του ΚΚ χαρακτηρίστηκε «"δεξιά παρέκκλιση" και είχε εκφραστεί ήδη από το 1925». «Απευθύνοντας προς τους αγρότες το σύνθημα "Πλουτίστε!", αντιδρούσε στην πολιτική ανάπτυξης της βαριάς βιομηχανίας και σε υψηλούς ρυθμούς εκβιομηχάνισης. Ηδη από το 1920 ο Μπουχάριν είχε αναπτύξει αναθεωρητικές θέσεις για τα ζητήματα της οικονομίας στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, οι οποίες είχαν δεχθεί την κριτική του Λένιν». Το ΚΚΕ υιοθετώντας πλήρως τη σταλινική «γραμμή» της κολεκτιβοποίησης, ασκεί κριτική στον Μπουχάριν και στους οπαδούς του που «θεωρούσαν ότι οι κουλάκοι θα μπορούσαν εξελικτικά να ενσωματωθούν στον σοσιαλισμό».

 

....Το ηθικό δίδαγμα που εξάγει ο Περισσός από τις αναλύσεις του στο θέμα είναι: «Το γεγονός ότι κάποια ηγετικά στελέχη του κόμματος και της σοβιετικής εξουσίας μπήκαν επικεφαλής οπορτουνιστικών ρευμάτων αποδεικνύει ότι ακόμα και πρωτοπόρα στελέχη είναι δυνατόν να παρεκκλίνουν, να λυγίσουν μπροστά στην οξύτητα της ταξικής πάλης και τελικά να ξεκόψουν από το κομμουνιστικό κίνημα, να περάσουν με την αντεπανάσταση» όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο εμπιστευτικό κομματικό κείμενο.

 

Το ΒΗΜΑ onLine - ΘΕΜΑΤΑ

7 σχόλια:

  1. Λύγισαν από την πίεση της ταξικής πάλης, αλλά απέκτησαν ντάτσα στην Κριμαία και άλλα προνόμια, συνάλλαγμα για ταξίδια στο εξωτερικλό, αγορές σε ειδικά μαγαζιά. Φυσικά, ο λαός τους τα δώρισε, αλοίμονο, αλλά και οι κορυφαίοι της Ανατολικής Γερμανίας, λίγο πριν διαλυθεί το μαγαζί τους, μοίραζαν μεταξύ τους οικόπεδα και κτήρια. Το κόμμα (οι ηγέτες του δηλαδή) τα έγραφε στους ηγέτες του (στους εαυτούς τους). Τέτοια αστική κατάντια φίλε μου, ούτε μονή Βατοπεδίου να ήταν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε βαριέστε...
    Σήμερα έχουν καταντήσει ακίνδυνοι γραφικοί. Κάτι σαν εκκλησία χωρίς εξουσία.
    Πάντως δεν τολμώ να σκεφτώ τί θα μάς είχε συμβεί αν είχαν κερδίσει αυτοί τον συμμοριτοπόλεμο (δηλ. τον πόλεμο των δεξιών και αριστερών συμμοριών, που για λόγους εξωραϊσμού και αμοιβαίας αθώωσης, αποκλήθηκε "εμφύλιος").

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλάααα!.. Σε τρώει ο «νικωλάκης» σου και πας γυρεύοντας βάζοντάς τα με τις... απώτερες δυνάμεις.

    Περίμενε να διαβάση ο «Τρελοκομείος» τι έγραψες για το «μουστάκια» και τότε θα φάει η μύγα σίδερο, ο κούνουπας ατσάλι κι εσύ το ξύλο της αρκούδας. :-))


    __________
    Γιατί, ρε μουρλέ, δε κάθεσαι φρόνιμα και προκαλείς όλο το «καλό κόσμο» (= τα οψώνια ονειρευτές εξουσίας);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι λογικό στον Περισσό να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση. Άλλωστε με τον Μάκη ιδεολογικό υπεύθυνο, πάλι καλά!Διότι προβλέπω να επανεμφανίζονται οι φαλτσέτες των Αρχειομαρξιστών!

    Υ.Γ. Άλλο η αρτηριοσκλήρυνση και το ιδεολογικό αδιέξοδο του Περισσού και άλλο η χυδαία ασφαλίστικη ορολογία, που στοίχισε χιλιάδες νεκρούς είτε στα βουνά είτε στα ξερονήσια! Καλό μερικοί να διαβάζουν ιστορία όχι μόνο από το "πιστεύω" του Γ. Παπαδόπουλου.
    Έλεος, και ο νοών νοείτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. KOUPAKIA, επειδή μάλλον σε εμένα αναφέρεσαι, δεν βλέπω ποιά είναι η διαφορά, που εντοπίζεις ανάμεσα "στην αρτηριοσκλήρυνση και το ιδεολογικό αδιέξοδο του Περισσού και στην ασφαλίτικη ορολογία". Ανέκαθεν πίστευα ότι όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη και ότι όλα τα περιττώματα βρωμάνε το ίδιο. Πιστεύω ότι η έκφραση "συμμοριτοπόλεμος" ταιριάζει όσο καμία άλλη στο συγκεκριμένο ιστορικό κεφάλαιο και ότι είναι δίκαιο να την επιστρέφει κανείς σε αυτούς που, πονηρά, τήν εισηγήθηκαν. Αλλά και σε αυτούς, που εξίσου πονηρά προσπαθούν να την αποφύγουν.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και κάτι ακόμα.
    Σιγά μην λυπηθώ για τους "χιλιάδες νεκρούς είτε στα βουνά είτε στα ξερονήσια". Έπαθαν ό,τι τους άξιζε. Γιατί τα ίδια και χειρότερα έκαναν οι ιδεολογικοί τους πάτρωνες στην Ανατολική Ευρώπη. Ας πρόσεχαν. Η χειρότερη χουντική εξορία ήταν κολλέγιο μπροστά στο πιο "ανθρώπινο" γκούλαγκ (το οποίο με τη σειρά του ελάχιστα υπολείπετο σε κτηνωδία ενός ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης)."Καλό είναι μερικοί να διαβάζουν ιστορία" όπως λες κι εσύ. Λίγο Άρθουρ Καίστλερ, λίγο Α. Στίνα, ας πούμε, και όχι τα "πιστεύω" και τα "απομνημονεύματα" τού κάθε αποκτηνωμένου "καπετάνιου", είτε τού ΕΔΕΣ είτε τού ΕΛΑΣ.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. για την Ελλαδα θα μιλησει κανεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails